neoconsigliére 
ne|o|con|si|glié|re
pronuncia: /,nɛokonsiʎˈʎɛre/
sostantivo maschile

consigliere di recente nomina o elezione

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE neoconsigliere neoconsiglieri
FEMMINILE neoconsigliera neoconsigliere
SINGOLARE
MASCHILE neoconsigliere
FEMMINILE neoconsigliera

PLURALE
MASCHILE neoconsiglieri
FEMMINILE neoconsigliere

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

neocomunista (agg. e s. masch. e femm.)
neoconfucianesimo (s. masch.)
neoconiazione (s. femm.)
neoconservatore (agg. e s. masc.)
neoconsigliere (s. masch.)
neoconsorte (s. masch. e femm.)
neocontenutista (agg. e s. masch. e femm.)
neocontrattualismo (s. masch.)
neoconvertito (agg. e s. masc.)
neocoria (s. femm.)
neocoro (s. masch.)
neocorporativismo (s. masch.)
neocorteccia (s. femm.)
neocranio (s. masch.)
neocrisolo (s. masch.)


4