neoconsòrte 
ne|o|con|sòr|te
pronuncia: /,nɛokonˈsɔrte/
sostantivo maschile e femminile

chi si è sposato da poco; sposo, sposa

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE neoconsorte neoconsorti
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE neoconsorte
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE neoconsorti
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

neocomunista (agg. e s. masch. e femm.)
neoconfucianesimo (s. masch.)
neoconiazione (s. femm.)
neoconservatore (agg. e s. masc.)
neoconsigliere (s. masch.)
neoconsorte (s. masch. e femm.)
neocontenutista (agg. e s. masch. e femm.)
neocontrattualismo (s. masch.)
neoconvertito (agg. e s. masc.)
neocoria (s. femm.)
neocoro (s. masch.)
neocorporativismo (s. masch.)
neocorteccia (s. femm.)
neocranio (s. masch.)
neocrisolo (s. masch.)
neocristianesimo (s. masch.)


4