órno 
ór|no
pronuncia: /ˈorno/
sostantivo maschile

botanica altro nome comune della pianta altrimenti nota come ornello o frassino selvatico

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE orno orni
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE orno
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE orni
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

Ornitosuchi (s. masch. pl.)
ornitottero (s. masch.)
orniturico (agg.)
ornituro (s. masch.)
Ornituri (s. masch. pl.)
orno (s. masch.)
oro (s. masch.)
ori (s. masch. pl.)
oro– (pref.)
orobancacea (s. femm.)
Orobancacee (sost femm. pl.)
orobanche (s. femm.)
orobanchina (s. femm.)
orobico (agg.)
orobio (agg. e s. masc.)
orobo 1 (s. masch.)
orobo, Orobo 2 (s. masch.)
orobolo (s. masch.)
oroboside (s. masch.)
orocci (agg. e s. masch. e femm.)


4