pentabromùro 
pen|ta|bro|mù|ro
pronuncia: /,pɛntabroˈmuro/
sostantivo maschile

chimica bromuro contenente cinque atomi di bromo

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE pentabromuro pentabromuri
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE pentabromuro
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE pentabromuri
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

pensucchiare (v. intr.)
pensucchiato (part. pass.)
penta– (pref.)
pentabraco (s. masch.)
pentabromuro (s. masch.)
pentace (s. femm.)
Pentace (s. femm.)
pentacene (s. masch.)
pentacero (s. masch.)
Pentacero (s. masch.)
pentacerotide (s. masch.)
Pentacerotidi (s. masch. pl.)
pentacletra 1 (s. femm.)
pentacletra 2 (s. femm.)
Pentacletra 2 (s. femm.)
pentacloro– (s. masch.)
pentacloroderivato (s. masch.)


4