pianaccìno 
pia|nac|cì|no
pronuncia: /pjanatˈʧino/
aggettivo

di Pianacci (LU)

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE pianaccino pianaccini
FEMMINILE pianaccina pianaccine
SINGOLARE
MASCHILE pianaccino
FEMMINILE pianaccina

PLURALE
MASCHILE pianaccini
FEMMINILE pianaccine


sostantivo maschile

nativo o abitante di Pianacci (LU)

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE pianaccino pianaccini
FEMMINILE pianaccina pianaccine
SINGOLARE
MASCHILE pianaccino
FEMMINILE pianaccina

PLURALE
MASCHILE pianaccini
FEMMINILE pianaccine

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

pian (s. masch.)
piana (s. femm.)
pianaccese (agg.)
pianaccese (s. masch. e femm.)
pianaccia (s. femm.)
pianaccino (agg.)
pianaccino (s. masch.)
pianaiolo (agg. e s. masc.)
pianale (s. masch.)
pianalto (s. masch.)
pianamente (avv.)
pianare (v. trans.)
pianarello (s. masch.)
pianato (part. pass.)
pianatoio (s. masch.)
pianatore (s. masch.)
pianatura (s. femm.)
pianca (s. femm.)
piancadese (agg.)
piancadese (s. masch. e femm.)


4