plastògrafo 
pla|stò|gra|fo
pronuncia: /plasˈtɔgrafo/
sostantivo maschile

tecnologia plastometro usato per misurare e registrare lo sforzo esercitato da un mescolatore a pale o a elica fatto ruotare in una camera di mescola, tenuta a temperatura costante

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE plastografo plastografi
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE plastografo
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE plastografi
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

plastite (s. femm.)
plasto–, –plasto 1 (pref. e suff.)
plasto–, –plasto 2 (pref. e suff.)
plastocito (s. masch.)
plastocrono (s. masch.)
plastografo (s. masch.)
plastolith (s. masch.)
plastomenite (s. femm.)
plastomero (s. masch.)
plastometro (s. masch.)
plastosoma (s. masch.)
plastotipia (s. femm.)
plastron (s. masch.)
platacantomide (s. masch.)
Platacantomidi (s. masch. pl.)
platacantomio (s. masch.)
Platacantomio (s. masch.)
platace (s. masch.)
Platace (s. masch.)
platacese (agg.)


4