rubrocurcumìna 
ru|bro|cur|cu|mì|na
pronuncia: /,rubrokurkuˈmina/
sostantivo femminile

chimica composto organico derivato dalla curcumina

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE rubrocurcumina rubrocurcumine
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE rubrocurcumina

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE rubrocurcumine

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

rubrico (agg.)
rubrite (s. femm.)
rubro (agg.)
rubro– (pref.)
rubrocurcumina (s. femm.)
rubroglaucina (s. femm.)
ruca 1 (s. femm.)
ruca 2 (s. femm.)
ruccare (v. intr.)
ruccato (part. pass.)
rucchetta (s. femm.)
rucervo (s. masch.)
ruche, ruché (s. femm.)
ruchetta (s. femm.)
ruchettone (s. masch.)
Rucksack (s. masch.)
rucola (s. femm.)
rudbeckia (s. femm.)


4