tanacetène 
ta|na|ce|tè|ne
pronuncia: /tanaʧeˈtɛne/
sostantivo maschile

chimica terpene estratto dall'olio essenziale di alcune specie dei generi Tanaceto e Tuia

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE tanacetene tanaceteni
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE tanacetene
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE tanaceteni
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

tan (s. masch.)
tan (simb.)
tan (onom. e s. masch.)
TAN (sigla)
tana (s. femm.)
tanacetene (s. masch.)
tanacetina (s. femm.)
tanaceto 1 (s. masch.)
tanaceto 2 (s. masch.)
Tanaceto 2 (s. masch.)
tanacetone (s. masch.)
tanaglia (s. femm.)
tanagliare (v. trans.)
tanagliato (part. pass.)
tanagliato (s. masch.)
tanaglione (s. masch.)
tanagra (s. femm.)
tanagrina (s. femm.)
tanaidaceo (s. masch.)
Tanaidacei (s. masch. pl.)


4