tanacetìna 
ta|na|ce|tì|na
pronuncia: /tanaʧeˈtina/
sostantivo femminile

chimica resina amara contenuta nel tanaceto (Tanacetum vulgare) di cui è uno dei principi attivi, che si presenta in forma di polvere bruna, solubile in acqua

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE tanacetina tanacetine
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE tanacetina

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE tanacetine

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

tan (simb.)
tan (onom. e s. masch.)
TAN (sigla)
tana (s. femm.)
tanacetene (s. masch.)
tanacetina (s. femm.)
tanaceto 1 (s. masch.)
tanaceto 2 (s. masch.)
Tanaceto 2 (s. masch.)
tanacetone (s. masch.)
tanaglia (s. femm.)
tanagliare (v. trans.)
tanagliato (part. pass.)
tanagliato (s. masch.)
tanaglione (s. masch.)
tanagra (s. femm.)
tanagrina (s. femm.)
tanaidaceo (s. masch.)
Tanaidacei (s. masch. pl.)
tanaide (s. masch.)


4