troncatùra 
tron|ca|tù|ra
pronuncia: /tronkaˈtura/
sostantivo femminile

accorciamento, amputazione

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE troncatura troncature
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE troncatura

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE troncature

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

troncativo (agg.)
troncato (part. pass.)
troncatoio (s. masch.)
troncatore (agg. e s. masc.)
troncatrice (s. femm.)
troncatura (s. femm.)
tronchese (s. masch. e femm.)
tronchesina (s. femm.)
tronchesino (s. masch.)
tronchetto 1 (s. masch.)
tronchetto 2 (s. masch.)
troncico (s. masch.)
tronco 1 (agg.)
tronco 2 (s. masch.)
tronconatura (s. femm.)
troncone (s. masch.)
tronculare (agg.)


2