bruciarifiùti 
bru|cia|ri|fiù|ti
pronuncia: /bruʧariˈfjuti/
sostantivo maschile

inceneritore o grande impianto di incenerimento dei rifiuti

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE bruciarifiuti bruciarifiuti
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE bruciarifiuti
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE bruciarifiuti
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

bruciaprofumi (s. masch.)
bruciare (v. intr.)
bruciare (v. trans.)
bruciarsi (v. pron. intr.)
bruciarsi (v. pron. trans e intr.)
bruciarifiuti (s. masch.)
bruciasiepi (s. masch. e femm.)
bruciata 1 (s. femm.)
bruciata 2 (s. femm.)
bruciataio (s. masch.)
bruciaticcio (s. masch.)
bruciato (part. pass.)
bruciato (s. masch.)
bruciatore (s. masch.)
bruciatorista (s. masch. e femm.)
bruciatura (s. femm.)
brucidina (s. femm.)
brucina (s. femm.)


4