buteìna 
bu|te|ì|na
pronuncia: /buteˈina/
sostantivo femminile

chimica principio colorante dei fiori di alcune piante del genere Butea

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE buteina buteine
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE buteina

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE buteine

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

butanolo (s. masch.)
butanone (s. masch.)
butantriolo (s. masch.)
butea (s. femm.)
Butea (s. femm.)
buteina (s. femm.)
butene (s. masch.)
butenico (agg.)
butenile (s. masch.)
butenoico (agg.)
butenolo (s. masch.)
buteone (s. masch.)
Buteone (s. masch.)
buteonino (s. masch.)
Buteonini (s. masch. pl.)
butesina (s. femm.)
butia (s. femm.)
Butia (s. femm.)
buticcaro (s. masch.)
butide (s. masch.)


4