couturier 
cou|tu|rier
pronuncia: /kutuˈrje/
sostantivo maschile

abbigliamento voce francese sarto e creatore di alta moda femminile; stilista

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE couturier couturier
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE couturier
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE couturier
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

coutente (agg. e s. masch. e femm.)
coutenza (s. femm.)
coutil (s. masch.)
coutumes (sost femm. pl.)
couture (s. femm.)
couturier (s. masch.)
cova (s. femm.)
covaccino (s. masch.)
covaccio (s. masch.)
covacciolo (s. masch.)
covacenere (s. masch. e femm.)
covalente (agg.)
covalenza (s. femm.)
covante (part. pres.)
covare (v. trans e intr.)
covarsi (v. pron. intr.)
covariante (agg. e s. femm.)
covarianza (s. femm.)
covata (s. femm.)
covaticcio (agg.)


5