guainàto, guainàto 
gua|i|nà|to, guai|nà|to
pronuncia: /gwaiˈnato/, /gwajˈnato/
sostantivo maschile

botanica detto di fusto o seme, avvolto dalla guaina fogliare fusto guainato | seme guainato

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE guainato guainati
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE guainato
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE guainati
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

guaimaccio (s. masch.)
guaime (s. masch.)
guaimentare (v. intr.)
guaina (s. femm.)
guainante (agg.)
guainato (s. masch.)
guainella (s. femm.)
guainone (s. masch.)
guaio (s. masch.)
guaiolare (v. intr.)
guaiolato (part. pass.)
guaiolo (s. masch.)
guaire (v. intr.)
guairo (s. masch.)
guaita (s. femm.)
guaitare (v. trans.)
guaito (agg. e s. masc.)
guaiule (s. masch.)
guajira (s. femm.)
gualano (s. masch.)


4