monàrco 
mo|nàr|co
pronuncia: /moˈnarko/
sostantivo maschile
botanica detto di radice: che ha il cilindro centrale che presenta un solo fascio legnoso e un solo fascio cribroso
        
            
                
        
        
            
                
            
            
                
        
        
mo|nàr|co
pronuncia: /moˈnarko/
sostantivo maschile
botanica detto di radice: che ha il cilindro centrale che presenta un solo fascio legnoso e un solo fascio cribroso
| SINGOLARE | PLURALE | |
| MASCHILE | monarco | monarchi | 
| FEMMINILE | — | — | 
| SINGOLARE | |
| MASCHILE | monarco | 
| FEMMINILE | — | 
| PLURALE | |
| MASCHILE | monarchi | 
| FEMMINILE | — | 
permalink
monarchino (s. masch.)
Monarchini (s. masch. pl.)
monarchismo (s. masch.)
monarchista (agg.)
monarchista (agg. e s. masch.  e femm.)
monarco (s. masch.)
monarcomaco (agg. e s. masc.)
monarcoteismo (s. masch.)
monarda (s. femm.)
Monarda (s. femm.)
monarmonico (agg.)
monartrite (s. femm.)
monartropalpo (s. masch.)
Monartropalpo (s. masch.)
monasa (s. femm.)
Monasa (s. femm.)
monasse (agg.)
monassir (agg. e s. masch.  e femm.)
monassone (s. masch.)
monassonide (s. masch.)
                
                I nostri siti
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Le nostre applicazioni mobili
                Android