monarmònico 
mo|nar|mò|ni|co
pronuncia: /,mɔnarˈmɔniko/
aggettivo

musica detto di strumento: che emette una sola armonia e un solo tono

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE monarmonico monarmonici
FEMMINILE monarmonica monarmoniche
SINGOLARE
MASCHILE monarmonico
FEMMINILE monarmonica

PLURALE
MASCHILE monarmonici
FEMMINILE monarmoniche

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

monarco (s. masch.)
monarcomaco (agg. e s. masc.)
monarcoteismo (s. masch.)
monarda (s. femm.)
Monarda (s. femm.)
monarmonico (agg.)
monartrite (s. femm.)
monartropalpo (s. masch.)
Monartropalpo (s. masch.)
monasa (s. femm.)
Monasa (s. femm.)
monasse (agg.)
monassir (agg. e s. masch. e femm.)
monassone (s. masch.)
monassonide (s. masch.)
Monassonidi (s. masch. pl.)
monaster (s. masch.)
monasteracese (s. masch. e femm.)


4