orticàceo 
or|ti|cà|ce|o
pronuncia: /ortiˈkaʧeo/
aggettivo

botanica lo stesso, ma meno comune, che urticaceo

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE orticaceo orticacei
FEMMINILE orticacea orticacee
SINGOLARE
MASCHILE orticaceo
FEMMINILE orticacea

PLURALE
MASCHILE orticacei
FEMMINILE orticacee

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

orti– (pref.)
ortica (s. femm.)
orticaccio (s. masch.)
orticacea (s. femm.)
Orticacee (sost femm. pl.)
orticaceo (agg.)
orticaia (s. femm.)
orticaiese (agg.)
orticaiese (s. masch. e femm.)
orticaio (s. masch.)
orticale (s. femm.)
orticante (agg.)
orticaria (s. femm.)
orticarico (agg.)
orticarismo (s. masch.)
orticato (agg.)
orticazione (s. femm.)
orticheggiare (v. trans.)
orticheto (s. masch.)
ortichiere (s. masch.)


4