ringuainàre, ringuainàre
rin|gua|i|nà|re, rin|guai|nà|re
pronuncia: /ringwaiˈnare/, /ringwajˈnare/
verbo transitivo

rimettere nella guaina

Indicativo presente:  io ringuaino, tu ringuaini
Passato remoto:       io ringuainai, tu ringuainasti
Participio passato:        ringuainato

Vedi la coniugazione completa


permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

ringrugnire (v. intr.)
ringrugnirsi (v. pron. intr.)
ringrugnito (part. pass.)
ringrullire (v. trans e intr.)
ringrullito (part. pass.)
ringuainare (v. trans.)
ringuainato (part. pass.)
ringuattare (v. intr.)
ringuattarsi (v. pron. intr.)
ringuattato (part. pass.)
ringuattino (s. masch.)
ringuiggiare (v. trans.)
ringurgitare (v. intr.)
ringurgitare (v. trans.)
ringurgitato (part. pass.)
–rinia (suff.)
riniacea (s. femm.)
Riniacee (sost femm. pl.)
rinico (agg.)
rinide (s. masch.)


3