triunfatóre 
tri|un|fa|tó|re
pronuncia: /triunˈfatore/
sostantivo maschile

variante arcaica di trionfatore

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE triunfatore triunfatori
FEMMINILE triunfatrice triunfatrici
SINGOLARE
MASCHILE triunfatore
FEMMINILE triunfatrice

PLURALE
MASCHILE triunfatori
FEMMINILE triunfatrici

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

triumviro (s. masch.)
triunfale (agg.)
triunfante (agg. e s. masc.)
triunfare (v. trans e intr.)
triunfato (agg.)
triunfatore (s. masch.)
triunfetta (s. femm.)
Triunfetta (s. femm.)
triunfo (s. masch.)
triungulino (s. masch.)
triunvirato (s. masch.)
triunviro (s. masch.)
trivalente (agg.)
trivalente (s. femm.)
trivalenza (s. femm.)
trivalve (agg.)
trivarianza (s. femm.)
trivella (s. femm.)


4