carnatése 
car|na|té|se
pronuncia: /karnaˈtese/, /karnaˈteze/
aggettivo

di Carnate (MI)

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE carnatese carnatesi
FEMMINILE carnatese carnatesi
SINGOLARE
MASCHILE carnatese
FEMMINILE carnatese

PLURALE
MASCHILE carnatesi
FEMMINILE carnatesi


sostantivo maschile e femminile

nativo o abitante di Carnate (MI)

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE carnatese carnatesi
FEMMINILE carnatese carnatesi
SINGOLARE
MASCHILE carnatese
FEMMINILE carnatese

PLURALE
MASCHILE carnatesi
FEMMINILE carnatesi

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

carname (s. masch.)
carnario (agg.)
carnaroli (agg. e s. masc.)
carnasciale (s. masch.)
carnatese (agg.)
carnatese (s. masch. e femm.)
carnatico (s. masch.)
carnato (agg. e s. masc.)
carnatura (s. femm.)
carnauba (s. femm.)
carnaubanolo (s. masch.)
carnaubico (agg.)
carne 1 (s. femm.)
carne 1 (agg.)
carnè 2 (s. masch.)
carneade (s. masch.)
Carnee (sost femm. pl.)
carnefice (agg. e s. masch. e femm.)


4