carnatùra 
car|na|tù|ra
pronuncia: /karnaˈtura/
sostantivo femminile

arcaico carnagione

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE carnatura carnature
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE carnatura

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE carnature

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

carnatese (agg.)
carnatese (s. masch. e femm.)
carnatico (s. masch.)
carnato (agg. e s. masc.)
carnatura (s. femm.)
carnauba (s. femm.)
carnaubanolo (s. masch.)
carnaubico (agg.)
carne 1 (s. femm.)
carne 1 (agg.)
carnè 2 (s. masch.)
carneade (s. masch.)
Carnee (sost femm. pl.)
carnefice (agg. e s. masch. e femm.)
carneficina (s. femm.)
carnegiea (s. femm.)
Carnegiea (s. femm.)
carnegieite (s. femm.)


---CACHE--- 4