imbrattalìbri 
im|brat|ta|lì|bri
pronuncia: /im,brattaˈlibri/
sostantivo maschile e femminile

spregiativo scrittore versatile, ma di scarso valore

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE imbrattalibri imbrattalibri
FEMMINILE imbrattalibri imbrattalibri
SINGOLARE
MASCHILE imbrattalibri
FEMMINILE imbrattalibri

PLURALE
MASCHILE imbrattalibri
FEMMINILE imbrattalibri

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

imbrandito (part. pass.)
imbrascatura (s. femm.)
imbratta– (pref. e suff.)
imbrattacarte (s. masch. e femm.)
imbrattafogli (s. masch. e femm.)
imbrattalibri (s. masch. e femm.)
imbrattamento (s. masch.)
imbrattamuri (s. masch. e femm.)
imbrattaomero (s. masch. e femm.)
imbrattare (v. trans.)
imbrattarsi (v. pron. trans e intr.)
imbrattarello (s. masch.)
imbrattascene (s. masch. e femm.)
imbrattatele (s. masch. e femm.)
imbrattato (part. pass.)
imbrattatore (s. masch.)
imbrattatura (s. femm.)
imbratto (s. masch.)
imbrecciare (v. trans.)
imbrecciata (s. femm.)


4