trincàta 
trin|cà|ta
pronuncia: /trinˈkata/
sostantivo femminile

bevuta abbondante

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE trincata trincate
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE trincata

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE trincate

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

trincante (s. masch.)
trincare 1 (v. trans e intr.)
trincare 2 (v. trans.)
trincarello (s. masch.)
trincarino (s. masch.)
trincata (s. femm.)
trincato 1 (part. pass.)
trincato 2 (agg.)
trincatore (s. masch.)
trincatura (s. femm.)
trincea (s. femm.)
trincera (s. femm.)
trinceramento (s. masch.)
trincerare (v. trans.)
trincerarsi (v. pron. intr.)
trincerato (part. pass.)
trincerista (s. masch.)
trincerone (s. masch.)
trincettata (s. femm.)


2