urtaménto 
ur|ta|mén|to
pronuncia: /urtaˈmento/
sostantivo maschile

raro l'atto e l'effetto dell'urtare; urto, colpo, spinta

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE urtamento urtamenti
FEMMINILE
SINGOLARE
MASCHILE urtamento
FEMMINILE

PLURALE
MASCHILE urtamenti
FEMMINILE

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

ursone 2 (s. masch.)
URSS (sigla)
urta (s. femm.)
urtacchiare (v. trans.)
urtacchiato (part. pass.)
urtamento (s. masch.)
urtante (agg. e s. masc.)
urtare (v. trans e intr.)
urtarsi (v. pron. intr.)
urtata (s. femm.)
urtativo (agg.)
urtato (part. pass.)
urtatore (agg. e s. masc.)
urtatura (s. femm.)
urtica 1 (s. femm.)
urtica 2 (s. femm.)
Urtica 2 (s. femm.)
urticacea (s. femm.)
Urticacee (sost femm. pl.)
urticaio (s. masch.)


4