diboscazióne 
di|bo|sca|zió|ne
pronuncia: /diboskatˈtsjone/
sostantivo femminile

arcaico disboscamento

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE diboscazione diboscazioni
SINGOLARE
MASCHILE
FEMMINILE diboscazione

PLURALE
MASCHILE
FEMMINILE diboscazioni

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

diboro (s. masch.)
diboscamento (s. masch.)
diboscare (v. trans.)
diboscato (part. pass.)
diboscatore (agg. e s. masc.)
diboscazione (s. femm.)
dibotrio (s. masch.)
dibottamento (s. masch.)
dibottare (v. trans.)
dibraco (s. masch.)
dibrancare (v. intr.)
dibrancare (v. trans.)
dibrancarsi (v. pron. intr.)
dibrancato (part. pass.)
dibranchiato (s. masch.)
Dibranchiati (s. masch. pl.)
dibromo– (pref.)
dibromoacetilene (s. masch.)
dibromobenzene (s. masch.)


4