dibruscàto 
di|bru|scà|to
pronuncia: /dibrusˈkato/
participio passato e aggettivo

participio passato di dibruscare

  SINGOLARE PLURALE
MASCHILE dibruscato dibruscati
FEMMINILE dibruscata dibruscate
SINGOLARE
MASCHILE dibruscato
FEMMINILE dibruscata

PLURALE
MASCHILE dibruscati
FEMMINILE dibruscate

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

dibromuro (s. masch.)
dibrucare (v. trans.)
dibrucato (part. pass.)
dibrucatura (s. femm.)
dibruscare (v. trans.)
dibruscato (part. pass.)
dibruscatura (s. femm.)
dibucaina (s. femm.)
dibucciamento (s. masch.)
dibucciare (v. trans.)
dibucciarsi (v. pron. intr.)
dibuccio (s. masch.)
diburrare (v. trans.)
dibutilamina (s. femm.)
dibutilammina (s. femm.)
dibutile (s. masch.)
dibutilftalato (s. masch.)
dibutilsebacato (s. masch.)
dibutilurea (s. femm.)
dibutirrina (s. femm.)


4